Παραλογισμός; Απώλεια του μέτρου; Κάθε άλλο. Πρόκειται για τη λογική της σκοπιμότητας, που, στην ανάγκη, διαμορφώνει και επιβάλλει και λογική. Ο λόγος για το χτεσινό κεντρικό σχόλιο της εφημερίδας «Το Βήμα», που σχετικά με την υπόθεση της «Ζήμενς» διαπιστώνει πως: «Είναι συνεπώς σωστή η πρόταση του ΠΑΣΟΚ να διασφαλισθεί με νομικές ρυθμίσεις η ατιμωρησία εκείνων που θα αποκαλύψουν ποιους λάδωσαν - ώστε να προσκομίσουν αφόβως τα πειστήρια. Είναι ανεξήγητη η άρνηση της κυβερνήσεως να δεχθεί την πρόταση αυτή». Δηλαδή αυτό που μας λέει με τον πιο επίσημο τρόπο η εν λόγω εφημερίδα είναι να 'ρθει ο Χριστοφοράκος και σε ασφαλή κατάσταση αμνηστίας ν' αρχίσει να λέει «ποιος είναι και ποιος δεν είναι ελέφαντας» και κατά περίπτωση σε μια επιχείρηση καρικατούρα «καθαρά χέρια» να ρυθμιστεί (μάλλον να κουρδιστεί) το πολιτικό σύστημα. Δηλαδή, σε ακόμα πιο απλά λόγια, να κάψουμε κάνα δυο καμένους, έτσι κι αλλιώς, από τα δυο κόμματα εξουσίας, να γίνει ο συμψηφισμός με την «σφυρίχτρα» του Χριστοφοράκου και να συνεχίσουν πλέον άσπιλα κι αμόλυντα τα δυο ένοχα κόμματα να εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία. Καλό το κόλπο, μόνο που καρφώνεται εύκολα...